بیماری خودشیفتگی براساس خصیصههای روانی و شخصیتی در عشق بیش از اندازه به خود و خودشیفتگی بی حد و حصر شناسایی میشود و نوعی اختلال شخصیت است.
خود بزرگ بینی (در خیال یا رفتار)، نیاز به مقبولیت، و فقدان حس همدلی به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینههای گوناگون به چشم آید، که علامتاش وجود لااقل پنج تا از موارد زیر است:
احساس خود بزرگ بینانهای به صورت مهم پنداشتن خود داشته باشد (مثلاً در موفقیتها و استعدادهای خود اغراق کند یا بدون آنکه به موفقیت شایستهای دست یافته باشد، انتظار داشته باشد که او را آدم بزرگ و مهمی بدانند
مشغولیت ذهنیش خیالاتی از قبیل موفقیت، قدرت، استادی و ذکاوت، زیبایی یا محبوب و دوست داشتنی بودن در حد نامحدود باشد.
معتقد باشد که «استثنایی» است و تنها سایر افراد (یا موسسات) استثنایی یا رده بالا میتوانند او را درک کنند یا او باید تنها با این افراد رابطه داشته باشد.
احتیاج داشته باشد که به شکلی افراطی تحسین شود.
احساس محق بودن (entitlement) بکند، یعنی به شکل نامعقولی انتظار داشته باشد برخوردی رضایت بخش و اختصاصی با او صورت گیرد یا افراد خود به خود تسلیم خواستههایش شوند.
حتما بخوانید: چگونه بر استرس خود غلبه کنیم؟
19 عاملی که برای موفقیت نیاز دارید
در روابط بین فردی استثمارگر باشد، یعنی از امتیازات دیگران برای رسیدن به مقاصد خود استفاده کند.
فاقد حس همدلی باشد، یعنی تمایلی به درک یا شناخت احساسات و نیازهای دیگران نداشته باشد.
اغلب به دیگران حسودی کند یا معتقد باشد که دیگران به او حسادت میکنند.
رفتارها و نگرشهایش پرافاده و تکبرآمیز باشند.
درمان اختلال شخصیت خودشیفته دشوار است؛ چون اگر قرار است پیشرفتی در کار حاصل شود، بیمار باید از خودشیفتگی خود دست بردارد. روانپزشکانی مثل اتوکرنبرگ و هاینتس کوهوت رویکردهای روانکاوانه را برای اصلاح این بیماران پیشنهاد میکنند، اما برای آنکه معلوم شود اصلاً چنین تشخیصی معتبر هست یا نه، و اگر معتبر است بهترین درمانش کدام است، هنوز پژوهشهای بیشتری باید صورت گیرد.
برخی بالینگران گروه درمانی را برای بیماران خود توصیه میکنند تا آنها بتوانند چگونگی مشارکت با دیگران را یادگرفته و تحت شرایط ایدهآل، واکنشی توأم با همدلی نسبت به دیگران نشان دهند. وقتی برای کمک به این افراد از رواندرمانی استفاده میشود، معمولاً روی خودبزرگ بینی، حساسیت بیش از حد به ارزیابی شدن از سوی دیگران، و عدم همدلی از دیگران تمرکز میشود. در شناخت درمانی تلاش میشود تا باورهای غلط یا خیالبافیهای این افراد با تمرکز روی تجربههای لذتبخش روزمره و واقعاً قابل وصول جایگزین شوند.
برای کمک به این افراد در جهت مواجه شدن با انتقاد دیگران و قبول آن، از استراتژیهای مقابلهای، مثل ریلکسیشن استفاده میشود. یکی دیگر از اهداف رواندرمانی این است که به این افراد کمک شود روی احساسات دیگران تمرکز کنند. چون این افراد در مقابل دورههای افسردگی شدید بسیار آسیبپذیر هستند، مخصوصاً در میانسالی، افسردگی آنها نیز مورد رواندرمانی قرار میگیرد. با این حال، هرگونه نتیجهگیری درباره تأثیر اینگونه روان درمانی در اختلال شخصیت خودشیفته، غیرممکن است.
برای بیمارانی که یکی از علایم بالینیشان، چرخشهای سریع خلق (mood swings) است، لیتیوم را به کار بردهاند. از آنجا که بیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته نمیتوانند طرد را تحمل کنند و مستعد افسردگی هستند، داروهای ضد افسردگی به ویژه داروهای سروتونرژیک میتواند مفید واقع شود
حتما بخوانید: 15 مهارت ارتباطی که برای موفقیت شغلی نیاز دارید
پرسشهایی که زندگیتان را دگرگون میکنند
فرد دارای اختلال شخصیت نارسیستی تمایل دارد تا افکار و رفتارهای زیر را به نمایش بگذارد:
استانداردهای فوق العاده ای دارند که برای حفظ روابط آنها دشوار است این، می تواند بر محیط کار تاثیر بگذارد ؛یک کارمند ناخودآگاه اغلب مرزهای غیر واقعی را برای خود و همکاران خود تعیین می کند.
حتما بخوانید: 20 دلیل برای حذف شکر در رژیم غذایی
هیچ داروی رسمی برای درمان اختلال شخصیت خودشیفته وجود ندارد در عوض، بسیاری از بیماران تمایلی به پذیرش اینکه از این شرایط رنج می برند، نیستند و چون آنها نیازی به کمک حس نمی کنند، رفتارهای تلخ خود را ادامه خواهند داد تا آنها و عزیزانشان را تحت تاثیر قرار دهند.
روان درمانی، روش اولیه درمان برای افراد مبتلا به NPD است. این روند آهسته است با این حال، با صبوری می توان به نتایجی رسید ، روان درمانی طولانی مدت به بیماران، فرصتی برای ارزیابی ذهنیت و رفتارهای خود می دهد.
علاوه بر این، می تواند به آنها کمک کند تا به نحو موثر تر به مقابله با مشکلاتشان کمک کنند. اگر شما یکی از عزیزترین افرادی که می شناسید مبتلا به اختلال هستند، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که از وی حمایت کنید.
شما می توانید آنها را تشویق کنید تا به دنبال درمان رفته و با توضیح، مزایای مراجعه به یک درمانگر رشد اختلال NPD می تواند کُند یا متوقف گردد ؛ بیماران مبتلا به NPD ،با دریافت کمک حرفه ای اقداماتی را به سوی خوشبختی و تحقق زندگی واقعی انجام می دهند. هدف این است که مردم به طور کلی بهتر زندگی نموده،و قادر به ایجاد روابط سالم با دیگران باشند.
ایجاد اعتماد به نفس مثبت می تواند کلید توانایی آنها در ایجاد یک آینده روشن باشد با این حال، همچنین باید یاد بگیرند که فروتنی، منافع مثبتی را به ویژه در حفظ روابط مثبت آنها به ارمغان می آورد.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به گروه تحقیقاتی و آموزشی کرامت زاده می باشد و هرگونه کپی برداری غیر اخلاقی بوده و پیگرد قانونی دارد
طراحی سایت و سئو توسط گروه تخصصی آرمانیک | مشاوره تبلیغات اینترنتی توسط مدیر وب